- beynamaz
- namaz kılmayan namazla alakası olmayan
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
beynamaz — sf., din b., Far. bīnamāz Namaz kılmayan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYNAMAZ — (Bak: Bînamaz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iki cami arasında kalmış beynamaz — iki yoldan hangisini tutacağını şaşırmış kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
beynamazlık — is., ğı Beynamaz olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki — is. 1) Birden sonra gelen sayının adı 2) Bu sayıyı gösteren 2, II rakamlarının adı 3) sf. Birden bir artık Bir sokak başında kavga eden iki çocuğu ayırdı. H. Taner Birleşik Sözler iki anlamlı iki ayaklı iki başlı iki bir ikibuçukluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
bînamaz — (F.) [ زﺎﻤﻥ ﯽﺑ ] beynamaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BÎ-NAMAZ — f. Namaz kılmayan, namazı terkeden, namazsız. Beynamaz. (Bak: Târik üs salât) Namaz, İslâmın temel şartlarından biridir. Peygamberimiz (A.S.M.), namaz dinin direğidir demiştir. Namazını terkeden dininin direğini yıkmış olur. Beş vakit namaz için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük