- teneşir
- ölen kişinin yıkandığı yer
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
tenešir — tenèšīr m <G tenešíra> DEFINICIJA etnol. reg. drveni stol na kojem muslimani kupaju pokojnika prije pokopa po propisima islama ETIMOLOGIJA tur. teneşir ← perz. tenšū, tenšūy: perač … Hrvatski jezični portal
teneşir — is., Far. tenşūy Üzeride ölü yıkanan ayaklı tahta, salacak Ben bu duvara dayalı şeyin teneşir olduğunu bilmiyordum. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler teneşir horozu teneşir kargası teneşir tahtası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller teneşir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
teneşir kargası — is. Teneşir horozu … Çağatay Osmanlı Sözlük
teneşir paklamak — yaşarken kirli işlere bulaşan kimseler için tek çıkar yol ölüm olmak Pis herif, o huyundan vazgeçmez. Onu ancak teneşir paklayacak! O. Kemal … Çağatay Osmanlı Sözlük
teneşir horozu — is. Çok zayıf kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
teneşir tahtası — is. Üzerinde ölünün yıkanması için kullanılan uzun masa … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırkından sonra azanı teneşir paklar — yaşlandıklarında ahlakları bozulanlar artık düzelemezler anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
teneşirlik — is., ği 1) Cami avlularında teneşir ve tabut konulan yer 2) Teneşir yapmaya yarayan tahta 3) sf. Kötü huyunu ölünceye kadar sürdüren (kimse) 4) sf. Ölmek üzere olan (hasta) … Çağatay Osmanlı Sözlük
horoz — is., hay. b., Far. ḫorūs 1) Tavukgillerden, tavuğun erkeği olan kümes hayvanı Denizli horozu. 2) Ateşli silahlarda çakmak taşına veya merminin kapsülüne vurmaya yarayan metal parça Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. O. V … Çağatay Osmanlı Sözlük
karga — 1. is., İt. carga 1) Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması 2) den. Yelkenleri toplama Birleşik Sözler karga tulumba Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller karga etmek 2. is., hay. b. Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte,… … Çağatay Osmanlı Sözlük