- meyit
- cenaze
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
Beypazari ağzindan sözcükler. 2010.
meyit — is. <ər.> Ölmüş adam; cənazə, nəş. Meyiti basdırmaq. – Bir azdan sonra <Hacı Nəsirin> meyitini evə gətirdilər. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mey(y)itsifət — ə. meyit rəngində; solğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mumiya — ə. 1) qədim misirlilərdə: müxtəlif maddələr vasitəsilə çürüməkdən saxlanmış quru meyit, mumiyalanmış meyit; 2) sümük sınmasının müalicəsində istifadə olunan sürtkü dərmanı; 3) qırmızı rəngli boyaq bitkisi; 4) hər cür dərdi sağalda bilən əfsanəvi… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ölü — 1. sif. Ölmüş, həyatı tərk etmiş, cansız (diri ziddi). // is. Ölmüş adam, meyit, cənazə. Ölülər və dirilər. Ölünü yarmaq. Ölünü basdırmaq. – <Nazlı:> Ana, deyirlər bu gələn qonağımız ölüləri dirildir. C. M.. 2. sif. Gəbərmiş, canı çıxmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Агдамская мечеть — Мечеть Агдамская мечеть азерб. Ağdam məscidi … Википедия
bəsdən — (Salyan) meyit yuyulan yer. – Söynün meyitini bəsdənə apardılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sappa — I (Qazax) əyri üyrü (yol). – Biz sappa yoldan dağa çıxdıx II (Qazax, Mingəçevir) qəbrin meyit qoyulan hissəsi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəsəd — ə. 1) bədən, gövdə; 2) meyit … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mürdə — f. 1) ölü, meyit; 2) vəfat etmiş, ölmüş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
balzamlamaq — f. Çürüməmək üçün (meyitə) xüsusi maddələr hopdurmaq; mumiyalamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti